Pakiet Diabetyk

Szanowni Państwo, 

już przyjmujemy pierwszych pacjentów na nasz nowy pakiet Diabetyk.

O programie opowiada nasz fizjoterapeuta Agnieszka Kramarczyk.

zobacz szczegóły https://www.san.pl/pl/pakiety/diabetyk

„ RUSZ TYŁEK DLA….CUKRZYCY! ” 

Cześć! Jakiś czas temu opisywałam korzyści płynące z uprawiania Nordic Walking i stretchingu. 

Dziś poruszam temat jakim jest cukrzyca „Diabetes mellitus”(genialna nazwa w swej prostocie). 

Na pewno każdy z Was o tej chorobie słyszał i najczęściej jest ona kojarzona z osobami otyłymi oraz starszymi. 

Tymczasem epidemia cukrzycy rozprzestrzenia się w zastraszającym tempie dotykając coraz młodsze pokolenia. Szacuje się, że w 2025r. na świecie będzie na nią chorować ok. 300 mln osób, a w samej Polsce problem cukrzycy dotyczy 2 mln z czego 50% w ogóle nie wie, że jest chora! 

Dlaczego tak się dzieje? 

Rozwój cywilizacji oraz postęp techniki nie tylko wydłużył, ale też podniósł komfort życia człowieka. Jazda samochodem, komunikacją miejską czy popularną dziś hulajnogą elektryczną spowodowała, iż mniej się po porostu ruszamy. Większość z nas prowadzi tryb pracy siedzącej, który niestety przynosi nie tylko problemy zdrowotne dla naszego 

kręgosłupa, ale także szereg chorób związanych z układem krążeniowym, kostno-stawowym czy limfatycznym. Czy tylko problem leży w samej aktywności fizycznej? 

Będąc przez wiele godzin w jednej pozycji, nie mamy zwiększonego wydatku energetycznego, tak więc nie „spalamy” tego co zjedliśmy, a pożywienie powinno być zbilansowane i dostosowane do naszych potrzeb zdrowotnych, czynności dnia codziennego oraz trybu pracy zawodowej. 

XXI wiek jak już wspomniałam przyniósł nam komfort w postaci rozwiniętej sieci komunikacyjnej, a rozwój techniczny „zamroził nas” przed telewizorem, telefonem, tabletem czy grami komputerowymi. Pojawiła się też wygoda w postaci ogólnodostępnej wysoko przetworzonej żywności, dobrze zakonserwowanej chemicznie o wysokim indeksie glikemicznym, czyli takim, który zawiera w sobie dużo cukru. 

Pozwala ona szybko się posilić, ale nadmiar cukrów i tłuszczy, czyli nadwyżkowe kalorie nie zostają już tak szybko zmetabolizowane o ile nie będziemy aktywni fizycznie. 

Przekąski, wody smakowe, soki owocowe o długiej dacie ważności i słodycze, wszystkie te produkty dziś są konserwowane dodatkową porcją cukrów, aby wydłużyć żywotność produktu. Sięgając po nie między posiłkami, podwyższamy zawartość cukru we krwi, a tym samym zwiększamy dzienną wartość energetyczną pożywienia, którego nie „spalimy”. 

No dobrze, ale czy to oznacza, że organizm nie może sobie poradzić z trawieniem cukru i skąd cała ta choroba? 

Bynajmniej!!! Nasz organizm świetnie sobie radzi z trawieniem cukrów pod warunkiem, że wszystkie mechanizmy biochemiczne związane z przyswajaniem cukru do komórek nie są zakłócone. Aby cukier (glukoza) trafiła z krwi do naszych tkanek potrzebuje nośnika w postaci insuliny, którą produkuje trzustka. Jeśli trzustka nie wyprodukuje insuliny mamy do czynienia z cukrzycą typu I, jeśli wyprodukuje za mało bądź tkanki na nią już nie reagują wtedy mamy do czynienia z typem II. 

W cukrzycy typu I (insulinozależnej) chory cały czas musi stale pilnować diety oraz przyjmować insulinę z zewnątrz, aby móc funkcjonować do końca życia. Jest to związane z konsekwencją procesu autoagresji, czyli samoistnego niszczenia komórek produkujących insulinę przez organizm. Niestety nie do końca wiadomo dlaczego tak się dzieje. 

Z kolei typ II (insulinoopornej) charakteryzuje się niedoborem insuliny we krwi lub znacznym obniżeniem wrażliwości tkanek na insulinę. To właśnie na ten rodzaj cukrzycy choruje coraz więcej osób. Szacuje się, że co roku ponad 3 mln ludzi umiera z jej powodu lub powikłań. 

Istnieje wiele czynników powodujących insulinooporność, w tym wysoki poziom węglowodanów (cukrów) w diecie, niska aktywność fizyczna (siedzący tryb życia), otyłość brzuszna, palenie papierosów czy cukrzyca występująca rodzinnie. Chory również musi dostarczać insulinę z zewnątrz np. w postaci tabletek oraz regularnie pilnować diety. 

Wspomniałam wcześniej, że prawie połowa chorych na cukrzycę nie wie, że na nią choruje! Jak to się dzieje? 

Na początku nie daje ona widocznych objawów, często chorzy latami bagatelizują pierwsze symptomy jak wzmożone pragnienie, przewlekłe zmęczenie, częste oddawanie moczu, kwaśny oddech czy sucha skóra. 

Lecz cukrzyca to nie tylko podwyższony poziom cukru we krwi (hiperglikemia), może ona doprowadzić do niewydolności nerek, utraty wzroku, pogorszenia krążenia mózgowego, wieńcowego, zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, a także prowadzi do zespołu stopy cukrzycowej i amputacji kończyny. Dlatego tak ważne jest wykonywanie regularnych badań krwi. Jeśli poziom glukozy na czczo jest już niepokojący (stan przedcukrzycowy) kolejnym krokiem jest poddanie się  tzw. profilowi cukrzycowemu. Jest to zestaw badań diagnostycznych polegających na analizie surowicy krwi pobranej z żyły łokciowej pacjenta. 

Jak się uchronić przed tym cichym zabójcą? 

W pierwszej kolejności profilaktyka! 

Jak podkreśla prof. Krzysztof Strojek, krajowy konsultant ds. diabetologii.” Duży wzrost zachorowań na cukrzycę typu 2, który obecnie obserwujemy na świecie, w dużej mierze wiąże się z tym, że jemy ponad miarę i za mało się ruszamy, dlatego przybieramy na wadze. 60 proc. chorych na cukrzycę ma nadwagę lub otyłość.” 

Badania pokazują, że tkanka tłuszczowa uwalnia wolne kwasy tłuszczowe oraz cytokiny czyli białka zapalne, które modyfikują działanie insuliny, tym samym generując jej insulinooporność. Jak wspomniałam wcześniej powinniśmy zwracać uwagę na jakość produktów oraz nie wybierać gotowych dań czy przekąsek.  

I najistotniejszy aspekt profilaktyki! Ruszyć tyłek! 

Aktywność fizyczna jest najlepszym sposobem na poprawę wrażliwości na insulinę. Regularne ćwiczenia powodują przenoszenie cukru z krwi do mięśni, zwiększając tym samym wrażliwość na insulinę. Badania przeprowadzone w 2008 roku wskazują, że 60 minut jazdy na rowerze zwiększyło wrażliwość do 48 godzin u zdrowych uczestników. Inne badania przeprowadzone na cukrzykach z nadwagą i osobach bez cukrzycy wskazały na wzrost wrażliwości po 3-miesięcznym okresie treningu siłowego. 

Wniosek? Kiedy tylko możesz ruszaj się! 

Wysiadaj z autobusu na wcześniejszym przystanku, wybieraj schody nieruchome, spaceruj kiedy tylko możesz, zabierz partnerkę/a na dancing, poszukaj takiej aktywności fizycznej, która Ci pasuje i wykonuj ją regularnie 

„Ruch zastąpi prawie każdy lek, podczas gdy wszystkie lekarstwa razem wzięte nigdy nie zastąpią ruchu” – mawiał w XVI wieku Wojciech Oczko. 

Bibliografia: 

-„Możliwości kompleksowej fizjoterapii w profilaktyce i leczeniu chorych na cukrzyce”, M. Nowicka-Kłos, A.Drozd, R.Hansdorfer-Korzon, A.Korzon-Burakowska, E.Orłowska-Kunikowska. 

-„Ocena wiedzy pacjentów na temat cukrzycy typu 2 jako niezbędny element terapii” 

M. Krystoń-Serafin, B. Jankowiak, E. Krajewska-Kułak, 

M. Sierakowska, E. Popławska. 

-„Promowanie aktywności fizycznej wśród chorych na cukrzycę: znaczenie teleopieki” 

DeAnna L.Mori, A.K Silberbogen, A.E.Collins, E.W. Erin, 

K.L. Brown, B.L. Niles. 

-„Czy sport to zdrowie dla chorego na cukrzycę?” 

S. Skorupska, T. Chomiuk, A. Mamcarz.